WAUW, Istanbul!

Lieve papa’s, mama’s, vriendjes, vriendinnetjes, opa’s, oma’s en andere belangstellenden!

Na een heerlijk nachtje slapen in ons hostel was het tijd om de cultuur van Istanbul op te snuiven. Na een ‘stevig’ ontbijt met tomaat, komkommer en olijven (ze hadden ook brood) en lekkere sterke thee was het tijd om Istanbul te gaan verkennen.

Gisteren vroegen we ons al af of het normaal was dat er aan elk huis een Turkse vlag hing, maar dat bleek speciaal te zijn voor vandaag, 23 april. Het was namelijk de Dag van de Republiek, de dag die door kinderen misbruikt wordt om in rare pakjes rond te lopen (helaas hebben we geen foto’s…). Hierdoor wordt het ook wel Kinderdag genoemd. Het is hier echt van belang om een zo groot mogelijke vlag op te hangen. We hebben ons dan ook vergaapt aan vlaggen van 2x onze studentenkamertjes.

Maar goed, op naar de Blue Mosque, de Blauwe Moskee dus. Dit bouwwerk is gebouwd tussen 1609 en 1616. Kenmerkend aan deze moskee is dat ie 6 minaretten heeft. Dit was redelijk omstreden omdat de moskee in Mekka er ook 6 had. Daarom is er aan de moskee in Mekka nog een zevende minaret geschonken door de Sultan, opdrachtgever van de Blauwe Moskee. Verder heeft de koepel een doorsnede van 33 meter en is omgeven door een serie deelkoepels, zoals ook te zien is op de foto.
Nadat we duizenden foto’s van de buitenkant hadden gemaakt en eventjes in de rij hadden gestaan, mochten we eindelijk onze zweetschoenen uitdoen en in een licht doorzichtig plastic zakje mét handvaten stoppen, om vervolgens de moskee te betreden. Sommige dames met sjaals om het hoofd, wat overigens niet verplicht was. De binnenkant van de moskee was zeer imposant en blauw, vandaar ook de naam. Na wat oooh’s en aaah’s zijn we toch maar weer naar buiten gelopen, het was tenslotte heerlijk mooi en zonnig weer.

We blijven studenten, dus een bakje koffie ging er wel in. Na de deceptie van gisteren met de cappuccino en Turkse koffie, dronken de meesten nu een heerlijk kopje zoete Nescafé. Alles wat je bestelt bevat een gezonde hoeveelheid suiker.

De Aya Sofia was ons volgende doel voor vandaag. Helaas was dit enorme bouwwerk uit 537 gebouwd door keizer Jastinianus (wij noemen hem Jasper) gesloten op maandag. Dus we moeten nog een keer terug om dit bouwwerk (het behoort tot de grootste architectonische bouwwerken ter wereld) vanbinnen te bewonderen. Tegenwoordig is dit bouwwerk een museum, maar vroeger was het een kerk en een moskee.

Na de lunch was het tijd om het enorme Topkapi-paleis te bezoeken. Onder leiding van een gids, “we konden niemand vertrouwen behalve hem”, gingen we dit prachtige paleis in. Het paleis bevat meerdere binnentuinen en was vroeger een regeringszetel waar de beslissingen werden genomen door de Harem van de Sultan. Zij bepaalden wie de nieuwe Sultan werd na een enorme Cat-fight. Deze Harem bestond uit de moeder van de Sultan, zijn favoriete vrouwen, de concubines, vrouw-dienaren, vrouw-slaven etc. etc. Ook toen waren vrouwen dus al aan de macht. De Sultan en zijn zonen hadden als enige toegang tot de Harem. De gids had het over onze Cultuurtrip, want hij dacht dat we uitgenodigd waren door het Ministerie van Cultuur en dat we daarmee echt niet zo bijzonder waren want er waren veeeeeeel meer studenten in de stad. Het Topkapi-paleis was schitterend en het uitzicht over Istanbul en de Bosporus nog overweldigender. Nadat we afscheid hadden genomen van onze gids en weggestuurd waren door de paleis hovenier van zijn net mooi aan kant gemaakte grasveldje, was het tijd rijp om terug te gaan naar het Cordial House (ons hostel).

Een tripje langs de Starbucks (wel hier en niet in Nederland) maakte de middag compleet.

Om een uurtje of 5 was het tijd om onze bus te checken en te constateren dat de buschauffeur voor Turkse begrippen zelfs te vroeg was. Na een (ont)spannende rit door het chaotische verkeer van Istanbul kwamen we aan bij de Bosporusbrug ook wel de Atatürkbrug genoemd. Deze brug is 1,5 km lang en verbind het Europese en Aziatische gedeelte van Istanbul met elkaar. Hier hebben we ook gegeten. Het was wel een teleurstelling voor de restauranteigenaar toen hij besefte dat de reservering niet voor 40, maar voor 14 mensen was. De hele verdieping was al voor ons ontruimt…inmiddels kunnen we in het Turks “ondört” zeggen. Het eten was goed en vooral weer goedkoop en het uitzicht was fantastisch over de Bosporus en richting het oosten, wat we goed konden gebruiken toen de moskee-man ging zingen.

De chauffeur had keurig uren op ons gewacht en dit maal waren we met een kwartiertje bij het hostel. Hieronder nog wat wist-je-dat-jes:

- Wist je dat er in elk restaurant 20 obers zijn om je te helpen?
- Wist je dat er hier Melkert-banen zijn?
- Wist je dat er mensen in pak zijn die je toegangskaartje in het juiste vakje stoppen?
- Wist je dat de Tulp oorspronkelijk uit Turkije komt? (Maar eigenlijk uit Mongolië!)
- Wist je dat het momenteel Tulpen-festival is in Istanbul?
- Wist je dat Istanbul in 2010 cultuurhoofdstad van Europa is?
- Wist je dat wij niet wisten wanneer de stoommachine was uitgevonden?
- Wist je dat Rick en Chris Jan het heel gezellig hebben in bed?
- Wist je dat Amy de broek aan heeft bij Polaris?
- Wist je dat Arjan hele goede raadsels kan vertellen?
- Wist je dat de muzieksmaak van de Turken nogal onvoorspelbaar is?

Oftewel: we hebben een SUPERDAG gehad! En hebben natuurlijk nog heel wat te ontdekken hier in het échte verre oosten, Enschede is er niks bij!

Morgen het eerste bedrijvenbezoek, we zijn benieuwd hoeveel we er van kunnen verstaan.

Allahaismarladik (doeidoei)!

Namens de hele groep,

Arjan en Rosanna